Sarah Ringoet | NTGent
IMG 9061

Sarah Ringoet (°1977, België) is een theatermaker, performer en toneelschrijver.

Ze studeerde aan De Kleine Academie in Brussel en aan de Mime Opleiding in Amsterdam waar ze les geeft in fysiek theater en tekst. Ze is als docent, mentor en begeleider aan de opleiding verbonden. Als speler was Ringoet o.a. te zien in het werk van Mime Groep Amsterdam (MGA), Olivier Provily, Lucas De Man, De Gemeenschap, Lotte van den Berg (Het Toneelhuis), SPACE.

Onder Sarah Ringoet Performances maakte Ringoet vele voorstellingen bij verschillende theaters en festivals in Amsterdam: De Brakke Grond, Het Veem Theater, Theater Frascati, Theater Bellevue, Productiehuis Brabant, Melkweg Theater, Het Plein Theater, Julidans, De Parade. In 2014 werd Stripped gepubliceerd, een eerste collectie van Nederlandstalige theaterteksten, gevolgd door M2 in 2015. In 2020 schreef Ringoet de officiële Nederlandstalige theatertekst Jihad van liefde, gebaseerd op het boek ‘Een Jihad van Liefde” van Mohamed El Bachiri & David van Reybrouck. In 2021 werd NOT | STILL gepubliceerd, Ringoet’s eerste Engelstalige werk: een trilogie van rauwe, intieme en poëtische monologen over verlangen en verlies. In 2022 verscheen haar tweede Engelstalige collectie: .in which dimension are we dancing. Een collectie van poëzie en theaterteksten; duisternis, eenzaamheid en de zoektocht naar oprechte verbinding. Haar werk werd de afgelopen jaren genomineerd voor de Ton Lutz Prijs, BNG Nieuwe Theatermakersprijs en de VSCD Mimeprijs. De voorstelling Jihad van Liefde werd geselecteerd voor het Nederlands Theaterfestival 2023.

Haar rauwe en poëtische stukken leggen de complexe binnenwereld van haar hoofdpersonages op verassende en ontroerende wijze bloot.

Tijdens het seizoen 24-25 is Sarah Ringoet samen met Sjoerd Koolma en Gilles Pollak een van de drie artiesten die deelneemt aan NTGent XS, de residentie van NTGent voor nieuwe makers.

Credits foto: Aneta Lesnikovska

Sarah Ringoet

Alles zit nog vol met toekomst Tot het aan de binnenkant blijft plakken Voorbij de ­waanzin wacht de zachtheid Alleen de mens kan fantaseren Met gesloten ogen kan je zien wie je wil