"Hoe kunnen meerdere geweldscènes fictie zijn op een plek waar tienduizenden mensen daadwerkelijk zijn geëxecuteerd? Kunnen deze taferelen van massamoorden, van aanslagen in Irak de westerse artiesten die ze spelen en de Europese toeschouwers die ze bekijken, treffen?Moeten de Irakezen van Mosul, in het verlengde van de kring van wraak, de gevangenen van de Daesh executeren voor de misdaden die zij op grote schaal hebben begaan (bloedbad, verkrachting, ontvoering en gijzeling van vrouwen, schieten vanaf de top van gebouwen die door homoseksuelen in de leegte zijn geworpen, verbod op muziek, kunst, theater, fotografie, op straffe van doodstraf, etc.), of moeten zij ze hen vergeven?Op de video onthouden de Iraakse tolken in Mosul zich van het beantwoorden van de vraag."
