De Volkskrant: "Tom Lanoye keert Who’s Afraid binnenstebuiten tot een genadeloos goede voorstelling" ****

“'Wat een kutstuk! Jozef Maria en hun godverdomse fucking kindeke djiezes nog aan toe, zeg....Wat een overroepen, godgeklaagd en totaal afgelebberd klotestuk.' Met deze tirade van Denise begint de voorstelling. Vervolgens stiefelt ze de kleedkamer in, smijt haar bloemen in een emmer en ploft wijdbeens neer. 'Alles naar wens, lieveling?', vraagt Jo. Aldus zet Els Dottermans als Denise stevig in, en zo zal ze nagenoeg de hele voorstelling blijven: getergd, cynisch, haar meedogenloze oneliners als een mitrailleur afvurend, simpelweg omdat ze niet anders meer kan. Dottermans doet dat in Vlaams dialect en met een snelheid waardoor helaas niet alles even goed is te verstaan. Pas op het eind, als ze niet meer om haar tragische geheim heen kan, komt ze tot rust en maakt deze actrice diepe indruk”

“Met elkaar bakkeleien ze over commercieel theater versus gesubsidieerd toneel, hoestend publiek, recensenten, lege stoelen en het nut van klassieke stukken spelen. Hoogtepunten zijn de tirades waarmee Kerckhoffs het oeuvre van Shakespeare onderuithaalt en de confrontaties tussen de oude acteurs en hun opvolgers.”