Danse Macabre

In Danse Macabre  presenteert Zimmermann drie tragikomische, fragiele personages die buiten de sociale norm zijn beland en zich in hun ontreddering op hetzelfde moment op dezelfde plek bevinden. Het decor doet denken aan een verlaten vuilnisbelt waar alles wat niet herbruikbaar of afbreekbaar is, wordt gedumpt. Op deze godvergeten plek vestigt dit onwaarschijnlijke trio zich om een leven op te bouwen. 

Ondanks zware tegenslagen en onderlinge moeilijkheden krabbelen de drie personages, gespeeld door Zimmermanns favoriete performers, telkens weer overeind, vermannen zich en komen op de proppen met ongewone oplossingen. Een andere vreemde figuur zweeft over deze fragiele door het lot samengebrachte gemeenschap: de dood. Die wordt gespeeld door Martin Zimmermann en mengt zich als een kwellende poppenspeler in de actie, maar blijft onzichtbaar voor de personages. 

Nooit kunnen zij met zekerheid zeggen of de verstoringen en uitdagingen waarmee ze voortdurend worden geconfronteerd van buitenaf komen of dat ze deel uitmaken van hun eigen geschiedenis en innerlijke wereld. In Danse Macabre  vechten de personages om te overleven en het enige wat hen redden kan, is hun humor. 

"Mijn humor is de lachwekkende vorm van verdriet"

De versmelting van humor, magie en absurditeit zorgt voor het specifieke karakter van de artistieke creaties van Martin Zimmermann. Hij creëert voor zijn werken grillige, buitenissige werelden waarin hij zijn figuren en bizarre voorwerpen in scène zet. Vaak wordt het alledaagse uit de werkelijkheid weggehaald en in Zimmermans parallelle werelden geplaatst, waar het op vreemde wijze misplaatst en absurd lijkt. Door conventies te doorbreken, het gangbare uit te dagen en het verborgene op te delven, laat hij het onwaarschijnlijke plausibel lijken en spoort hij toeschouwers aan tot anders denken. 

"Zimmermanns inventiviteit ligt in de ontmoeting van komedie met choreografie, acrobatie en intellect"

Als hij niet zelf optreedt in zijn stukken, schakelt hij fysieke acteurs, buitengewone dansers en virtuoze kunstenaars in als handlangers in zijn tragikomische universum. Daarbij snijdt Zimmermann het karaktersilhouet van elk individueel personage uit met dezelfde precisie, zorg en passie voor detail als bij het creëren van zijn decorontwerpen. Zijn choreografische handelsmerk is het strakke ritme waarmee beelden en scènes zich ontvouwen. De kern van Zimmermans werk wordt gevormd door de dialoog tussen het menselijk lichaam en objecten die een eigen leven gaan leiden als ze elkaar frontaal ontmoeten en op elkaar inwerken in een ruimte die overwegend instabiel en ongunstig is. Zijn werk start met een ruimte die in het creatieve proces evolueert en plaatsmaakt voor een fysiek en visueel theater zonder woorden. De focus ligt op de complexiteit van de menselijke natuur. Het werk van Martin Zimmermann kreeg vorm vanuit zijn beginjaren als circusartiest. 

"Voor al wie houdt van scherpzinnige absurditeit, van hedendaags theater en van grote internationale kunstenaars"