Milo Rau studeerde sociologie, en Germaanse en Romaanse taal- en letterkunde, in Parijs, Berlijn en Zürich bij onder meer Pierre Bourdieu en Tzvetan Todorov. Recensenten noemden hem de 'meest invloedrijke' (Die Zeit), 'meest bekroonde' (Le Soir), 'meest interessante' (De Standaard), ‘meest omstreden’ (La Repubblica) en 'meest ambitieuze' (The Guardian) kunstenaar van onze tijd. Sinds 2002 heeft hij al meer dan vijftig toneelstukken, films, boeken en acties op zijn naam staan.

Zijn producties waren te zien op alle grote internationale festivals, waaronder het Berlijnse Theatertreffen, het Festival d'Avignon, de Theaterbiënnale van Venetië, de Wiener Festwochen en het KunstenfestivaldesArts. Zijn voorstellingen toerden door meer dan 30 landen wereldwijd.

Rau ontving tal van onderscheidingen: in 2016 de prestigieuze World Theatre Day ITI-prijs als jongste kunstenaar ooit na Frank Castorf en Pina Bausch, in 2017 de Peter-Weiss-prijs, de 3sat-Prijs en het Saarbrücken Poëzielectoraat voor Drama. In datzelfde jaar 2017 werd hij bij de bevraging van critici van Die Deutsche Bühne uitgeroepen tot regisseur van het jaar. Het jaar daarop, in 2018, ontving hij de Europese Theaterprijs voor zijn hele oeuvre en in 2019 was hij de allereerste ‘associated artist’ van de European Association of Theatre and Per­formance (EASTAP). Hij werd ook gelauwerd met eredoctoraten van de universiteiten van Lund (2019) en Gent (2020).

In 2020 ontving hij voor zijn oeuvre het gerenommeerde Münster Poëzielectoraat en werden zijn stukken bij bevragingen van critici tot beste voorstelling van het jaar gekozen in meer dan tien landen. De filmversie van Orestes in Mosul, gevolgd door een toespraak van Milo Rau, opende in september 2020 het Nederlands Theater Festival. Tegelijk verscheen het boek Why Theatre? waarin Rau honderd toonaangevende intellectuelen en kunstenaars uit de hele wereld deze vraag voorlegt.

Rau’s films (Die letzten Tage der Ceausescus, Hate Radio, Die Moskauer Prozesse, Das Kongo Tribunal, Das Neue Evangelium,…) werden meermaals bekroond, onder meer met een speciale prijs van het Festival des Deutschen Films, met de Zürcher Filmpreis en de Amnesty International Priz. Zijn film Das Kongo Tribunal werd onder meer voor de Duitse en de Zwitserse filmprijzen genomineerd. ‘Milo Rau veredelt de filmkunst’, oordeelde de jury van de Zürcher Filmpreis. Zijn jongste film, The New Gospel, werd bekroond tot Documentaire van het Jaar in Zwitersland.

Naast zijn werkzaamheden als regisseur is Rau ook televisierecensent, docent en zeer productief schrijver – hij schreef intussen al 15 publicaties die onder meer in het Engels, Frans, Italiaans, Nederlands, Chinees en Noors zijn vertaald en bekroond werden met enkele van de meest prestigieuze Duitse literatuurprijzen, waaronder de Hörspielpreis der Kriegsblinden 2014 (de zogenaamde Oscars van het luisterspel) en de twee belangrijkste Duitse literatuurprijzen voor geëngageerde literatuur, de Peter-Weiss-prijs 2017 en de Gerty-Spies-Literatuurprijs 2020. ‘Milo Rau is de goudstandaard van het post-drama’, schreef Der Tagesanzeiger reeds in 2014. Zijn werk is aan vele universiteiten een vast onderdeel van de opleidingen theater- en literatuurwetenschappen.

In het seizoen 2021-2022 ging Milo Rau bij NTGent in première met de voorstelling Grief & Beauty,  "een universele vertelling over leven en dood, en hoe het een vanzelfsprekend uit het andere voortkomt" (Volkskrant *****).

- update december 2021