Je crois que dehors c'est le printemps | NTGent
11.01.25 11.01.25

Je crois que dehors c'est le printemps Gaia Saitta / Théâtre National

TICKETS

Primavera2 Chiara Pasqualini SD Chiara Pasqualini
Een hartverscheurend verhaal over een moeder die haar kinderen ziet verdwijnen vormt de basis voor een voorstelling vol pijn, poëzie én levensdrift. Een creatie van de Italiaanse-Belgische kunstenares Gaia Saitta, huisartiest bij Théâtre National.
praktisch

tickets

15 - 20 euro

algemene info

✔ Frans gesproken
✔ Nederlands boventiteld
Je crois que dehors c'est le printemps  is deel van de Fingerprints programmatie.

geschatte duur

90 minuten

”Ze spelen bij vriendjes, ik breng ze morgenochtend naar school. Jij moet ze afhalen. Dat was op 30 januari 2011. Ik heb ze nooit meer gezien.”

Irina is van Italiaanse afkomst, getrouwd en woont in Zwitserland. Op een dag besluit de vader van haar zesjarige tweelingdochters om hen weg te halen. Een paar dagen later wordt het levenloze lichaam van de vader gevonden na diens zelfmoord, maar de meisjes bleven vermist.

Als Gaia Saitta en Giorgio Corsetti dit verhaal opnemen, dat de Italiaanse journaliste Concita de Gregorio heeft verwerkt tot een aangrijpend boek, dan is dat niet zozeer om de details te ontrafelen dan wel om er overheen te kijken, om de adem van het verzet te vangen, de verblindende poëzie van degene die overblijft.

(lees verder onder de quote)

"Nog nooit zo'n mooi eerbetoon gezien aan de prachtige acteur-kijker relatie en de kwaliteit van de emotie die hen verenigt"
Christian Jade, RTBF Culture

In een menselijke benadering nodigt Gaia Saitta, die alleen staat op het podium, de toeschouwers uit om haar te vergezellen, om een discrete rol op zich te nemen op de scène, en zo mee inhoud te geven aan het verhaal, aan de emoties van Irina. Of ze nu aangesproken en/of live gefilmd worden, ze benadrukken de discrete vertolking van de actrice en eveneens de kracht van Irina. De kracht van aandacht voor het leven. De kracht van een recht op geluk dat ze moet terugvorderen. Want daarin schuilt de menselijkheid, de bijna schokkende schoonheid van Irina: aanvaarden om opnieuw door de liefde te worden aangeraakt.

credits

regie

Gaia Saitta, Giorgio Barberio Corsetti

met

Gaia Saitta

tekst

Concita de Gregorio

toneelbewerking

Gaia Saitta

artistieke samenwerking

Cécile Lassonde

scenografie

Giuliana Rienzi

kostuum

Frédérick Denis

lichtonwerp

Marco Giusti

geluidsontwerp & licht operateur

Tom Daniels

video

Igor Renzetti

algemene leiding tn

Romain Gueudré, Michel Ransbotyn

videotechniek / toneelregie tn

Pierre Ottinger

geluid / licht ingenieur tn

Tom Daniels

boventiteling

Lola Chuniaud

coproductie

Théâtre National Wallonie-Bruxelles, Les Halles de Schaerbeek, If Human (Bruxelles), Le Manège – Scène Nationale de Maubeuge, Théâtre National de Nice - CDN Nice Côte d'Azur

foto's

Chiara Pasqualini
TOON MEER
TOON MINDER
credits

regie

Gaia Saitta , Giorgio Barberio Corsetti

met

Gaia Saitta

tekst

Concita de Gregorio

toneelbewerking

Gaia Saitta

artistieke samenwerking

Cécile Lassonde

scenografie

Giuliana Rienzi

kostuum

Frédérick Denis

lichtonwerp

Marco Giusti

geluidsontwerp & licht operateur

Tom Daniels

video

Igor Renzetti

algemene leiding tn

Romain Gueudré , Michel Ransbotyn

videotechniek / toneelregie tn

Pierre Ottinger

geluid / licht ingenieur tn

Tom Daniels

boventiteling

Lola Chuniaud

coproductie

Théâtre National Wallonie-Bruxelles , Les Halles de Schaerbeek, If Human (Bruxelles), Le Manège – Scène Nationale de Maubeuge, Théâtre National de Nice - CDN Nice Côte d'Azur

foto's

Chiara Pasqualini
praktisch

tickets

15 - 20 euro

algemene info

✔ Frans gesproken
✔ Nederlands boventiteld
Je crois que dehors c'est le printemps  is deel van de Fingerprints programmatie.

geschatte duur

90 minuten

TICKETS

zaterdag 11 januari 2025
20u00
NTGent Minnemeers

Alle evenementen op deze website zijn een organisatie van Tickets Gent.

Alleen de mens kan fantaseren Alles zit nog vol met toekomst Met gesloten ogen kan je zien wie je wil Tot het aan de binnenkant blijft plakken Voorbij de ­waanzin wacht de zachtheid