Spiegelproject Maison Maeterlinck
Vier maanden lang dompelden cursisten, naar aanleiding van de voorstelling Maison Maeterlinck/ Theater Immobiel, zich onder in de wereld van Maeterlinck.
Over Maeterlinck
Maurice Maeterlinck (1862-1949) -Nobelprijswinnaar en vergeten zoon van Gent- was een (toneel)dichter en avant garde symbolist. Hij schreef over ontreddering en existentiële angst. In zijn stukken is bijna altijd een beckettiaans wachten voelbaar.
De uren dat we niet leven
Het is op dit eiland onder het maanlicht en omringd door de eeuwige zee, dat de mens gevangen zit en al pratend zijn leven vult. Kom naast ons zitten, hier, in de waakzame schaduwen van de hoge kerkhof-bomen. Laat ons stil zijn en wachten.
Nu oude verlangens sterven
mijn dromen worden moe.
Geen dromerijen zwerven
naar hoopvolle dagen toe.
Naar wie vandaag ook vluchten?
Geen sterren ziet men staan.
Verveling ligt onder een ijslaag,
blauw linnen ligt onder de maan.
Snikken begraven zichzelf,
zieken zijn zonder vuur.
Schapen begrazen de sneeuw.
Heb meelij met ons, dit uur.
Laat mij, laat mij even landen
daar waar geen slaap mij wiegend houdt.
Geef mij wat zonlicht op mijn handen
die zijn van maanlicht ijzig-koud.
(doffe uren, M. Maeterlinck)