Caen Amour

De performance is als een hoochie coochie show: de verleidelijke buikdansspektakels die opdoken tijdens de wereldexpo van Chicago in 1893, als voorlopers van vaudeville en striptease. Harrell kiest daarmee voor een vorm die balanceert op de grens tussen dans en entertainment; een dansinstallatie met de energie van een modeshow. Voortdurende transformaties, waarbij kleding, stoffen en hun vormen centraal staan, bevrijden de performers van een vastliggende identiteit.

Caen Amour creëert een zinnenprikkelende herinterpretatie van butoh-crossdressing, hoochie coochie-striptease en het wervelende drapagespel van Loïe Fuller. De set heeft initieel een duidelijke front- en backstage: de hoochie en de coochie-kant. Geleidelijk vervagen de grenzen tussen publiek en privaat, en krijgt de toeschouwer een volledig transparant en bezwerend verleidingsspel te zien.