Wachten op Godot
Wachten op Godot
Wachten op Godot
Wachten op Godot
Ze zitten er nog steeds. Bij hun boom. Vladimir en Estragon. Mét bolhoed. Te wachten op iemand die Godot heet.
Het enige wat ze hebben is tijd om te discussiëren, ruzie te maken, na te denken en vooral om zich te vervelen.
Samuel Becketts Wachten op Godot (1953) werd vrijwel meteen een klassieker. Niet alleen omdat het de naoorlogse verwarring en onzekerheid zo scherp weet te verwoorden, maar vooral omdat het in één klap het theater voorgoed veranderde. Een klucht, vaudeville, tragedie en pure slapstick.