Mawda, dat betekent tederheid / ca veut dire tendresse

“Wij willen het verhaal van Mawda en haar familie vertellen. Niet om gerechtigheid te doen geschieden, want dat is niet onze rol, maar om recht te doen aan de menselijkheid die hen werd ontnomen. Zij zijn geen ‘transmigranten’, maar Prhast, Shamdin en Hama. Zij was Mawda.” 

“Elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen is niet toevallig.” 

***

Mawda ( مه ودا ) Shamdin Ali was twee jaar oud. Ze bevond zich in een bestelwagen die haar naar Engeland moest brengen, samen met haar ouders, haar broertje en een twintigtal andere mensen. Op een Belgische autosnelweg ving de politie een klopjacht op de bestelwagen aan. Een politieagent vuurde een kogel af. De kogel raakte Mawda in het hoofd. Ze stierf. Haar ouders en haar broertje werden in de cel gestopt.  

Prhast en Shamdin vluchtten uit Iraaks Koerdistan omdat men niet wilde dat ze trouwden. Ze vluchtten omdat ze van elkaar hielden.  

(lees verder onder de trailer)

Al ruim twee jaar lang verzamelen theatermaakster-actrice Marie-Aurore d’Awans en filmmaakster-journaliste Pauline Beugnies, samen met KVS-dramaturge Kristin Rogghe, materiaal uit de werkelijkheid (via interviews, het bijwonen van de rechtszaak, …) en zijn ze in dialoog met Mawda’s ouders om deze voorstelling te schrijven.  

“We willen dit verhaal vertellen”, aldus de makers. “Het liefdesverhaal van de ouders, een Koerdische Romeo en Julia. Het verhaal van haar grote broer, voor altijd getekend door dit drama. Het verhaal van leven in ballingschap. Maar we willen ook begrijpen hoe dit drama is kunnen gebeuren. In welke politieke context? En hoe gaan onze media ermee om? Hoe komt het dat een drama dat het publieke debat over het asielbeleid zou moeten voeden, uiteindelijk gereduceerd wordt tot een fait divers?”  

"Een reconstructie die de getroffen ouders een stem geeft en wantoestanden aankaart bij politiek, justitie en media"