Women in Troy, as told by our mothers

Heden en verleden worden door elkaar geweven, het persoonlijke en het mythische versmelten, helden worden monsters, slachtoffers worden daders en uiteindelijk eist het koor de hoofdrol op. 

De geschiedschrijving wordt bekeken met een feministische blik. Welk verhaal ontstaat er als je moeders aan het woord laat? Hoe kijken zij aan tegen deze eindeloze en zinloze oorlog? Wat is de rol die zij toebedeeld krijgen en welke rol zouden ze willen hebben? We leven mee met de ambities en visies, angsten en verlangens, frustraties en woedes van Helena, Hecuba, Cassandra en Andromache. 

"Women in Troy, as told by our mothers snijdt grote thema’s aan zonder dat ooit de connectie met het menselijke uit het oog wordt verloren, en laat zo inhoud en vorm naadloos samenvallen."

Tiago Rodrigues combineert waargebeurde verhalen met fictie, herschrijft klassiekers en bewerkt romans. Voor Women in Troy, as told by our mothers  laat hij zich inspireren door verschillende versies van de mythe, recente wereldgebeurtenissen en de persoonlijke verhalen van hemzelf en de theatermakers: Alesya Andrushevska, Manja Topper, Kuno Bakker, Tomer Pawlicki.