We kennen het vuur nog nauwelijks
Kaarsen zijn vervangen door ledlampjes. In huiskamers branden haardvuren op een beeldscherm. Koud en geurloos, zonder rook, roetdeeltjes en rotzooi. Nochtans hebben we het vuur nodig.

Vuur biedt bescherming, brengt vooruitgang, het is een bron van licht, energie en uiteraard warmte. Het brengt samen en verbeeldt transitie. Van de individuele vlam tot het collectieve vuur. Vuur verandert.
Met Fire, Walk with Me creëren Barbara Raes, artistiek leider bij NTGent, en de Nederlandse theatermaker Alexandra Broeder ruimte voor gedeelde kwetsbaarheid. Fire, Walk with Me is een ritueel voor kinderen van elf en twaalf jaar, maar ook voor de samenleving als geheel.
In onze westerse, neoliberale wereld is een concept als de ziel, de spirituele dimensie van het menszijn, naar de achtergrond verdwenen. We ontberen rituelen om kantelpunten in ons leven te bevatten en te delen met mensen rondom. Kennen we nog de ware kracht van het vuur?
Collectieve zelfzorg gaat verder dan het weerbaarder maken van individuen. Psychologische kwetsbaarheid is niet alleen een gevolg van een stoornis of een gebrek aan individuele veerkracht. Kwetsbare mensen zijn bij uitstek de vlammetjes die ons wijzen op een kilte in onze maatschappij die iedereen treft.
Jim van Os, hoogleraar psychiatrie, vindt het onverantwoord dat we mensen laten opgroeien zonder spirituele dimensie:



Dat mensen geen of weinig verbintenis met anderen ervaren. Dat is volgens mij een crisis, of misschien wel dé echte crisis van deze tijd

Centraal in Fire, Walk with Me staat een groep van twintig kinderen die aan de vooravond van hun puberteit staan. Zeven waren ze tijdens de Covid-19 pandemie, het belangrijke kantelpunt van het verlaten van de kleuterschool konden ze niet vieren. Vijf jaar later krijgen ze de kans een nieuwe mijlpaal wél te omarmen, te onderzoeken, en te doorleven, samen met kunstenaars. Een groot deel van dat traject bij NTGent is onzichtbaar, maar komt op sleutelmomenten naar buiten om die collectief te vieren. Zoals bij elk ritueel bestaat hun parcours uit drie fasen: separatie (het loslaten), transformatie (de transitie) en re-integratie (de bestendiging).




Separatie
In de zomer van 2025 komen de kinderen voor het eerst samen bij NTGent. Ze zijn op een leeftijd gekomen waarop ze overal tussen lijken te vallen. Tussen kind en puber. Tussen de lagere en de middelbare school. Tussen kwetsbaarheid en een steeds grotere drang naar onafhankelijkheid. Nu leren ze omgaan met het vuur. Ze ontwikkelen het zelfvertrouwen, de wijsheid en de beheersing die daarvoor nodig zijn. Ze worden vuurmeesters, firestarters. Wat brandt er in hen? Wat willen zij loslaten om de ziel te doen spreken? Wat is hun verlangen in hun groei?
Transformatie
De nieuwgeboren vuurmeesters zijn op 27 september 2025 de aanstekers van een gigantisch vuur in het midden van de stad. Ze hoeden het vuur en geven de warmte door, omringd door mensen die de maanden voordien intensief werkten rond het thema ‘een nieuw begin’: nieuwkomers, rouwenden, vroedvrouwen, pas afgestudeerden, vrouwen in de perimenopauze… Ook met hen leggen we voorafgaand aan het ritueel een onzichtbaar maar belangrijke traject af. Nu komen ze naar buiten om de kinderen te ondersteunen in hun nieuw begin. Ze voegen daarbij hun eigen traject toe, want wat ze voor zichzelf doen, werkt door op hun relatie met iedereen rond het vuur, de samenleving en al wat leeft op aarde, op het geheel.



Uit wat is opgebrand maar niet vergeten, ontstaat iets nieuws. Dat brengen de kinderen terug naar het theater waar ze samen de nacht doorbrengen
Het publiek versmelt met de livemuziek van An Pierlé en de passie van het vuur. Zouden de kinderen de redders van het vuur zijn? We blijven. Allemaal. Tot de laatste genster dooft. As wordt verzameld.
Reintegratie
Van 31 oktober tot 2 november 2025, vlak voor de donkerste periode van het jaar, bouwen de kinderen de NTGent Schouwburg om tot een tempel van as, warmte en licht. In een rituele installatie stuwen ze Fire, Walk with Me naar een apotheose. Uitgegroeid tot wijzen, geven de kinderen de zorg voor het vuur terug aan de bezoekers. Wat het vuur heeft getransformeerd, wordt bestendigd en overgedragen. Voortaan zijn we samen verantwoordelijk om het vuur brandend te houden.

