Interview met artistiek leider over open brief

Was u verrast door de brief?

"Heel NTGent was zeer verrast, geschokt en ook teleurgesteld door de brief, net op dit cruciale moment waarin wordt beslist over de subsidiëring. Wij zijn al maanden met Luk en Oscar in gesprek over deze onderwerpen."

Ze vragen om een vast acteurs- ensemble, zoals dat er voor uw komst was. Het is de 'morele plicht' van NTGent om zoveel mogelijk artiesten en acteurs 'continue werkgelegenheid' te bieden.
"Wij zijn ervan overtuigd dat ons model van een open, divers ensemble veel meer kansen en vrijheid geeft aan de makers, en ruimte aan acteurs, dan het kleine en exclusieve ensemble dat we tot 2018 hadden. In het ensemble van toenmalig artistiek leider Johan Simons zaten twaalf acteurs, allemaal wit. Nu hebben we meer dan vijftig mensen, van allerlei verschillende achtergronden. Veel meer jonge makers, acteurs die net afgestudeerd zijn. Dat was tot 2018 onmogelijk, omdat het ganse artistieke budget werd ingenomen door een kleine groep mensen. Ik ben geen 'voetbaltrainer' met een vast team. Ik wil bij NTGent allerlei teams ontvangen."

De pandemie heeft aangetoond hoe moeilijk het voor freelance- acteurs is om een leefbaar loon te verdienen. Wat doet NTGent om hen te helpen?
"Het probleem van freelance- acteurs is reëel, en het is vergelijkbaar met veel andere artiesten die afhankelijk zijn van kortetermijncontracten. Met NTGent proberen we zo veel mogelijk open artistieke ruimte te creëren, voor jonge en oudere acteurs, om deel uit te maken van een project of een productie. In die zin streven we naar continuïteit, ook door te investeren in trajecten.
We voorzien in budget voor acteurs om te studeren of te onderzoeken, we bieden repetitieruimte aan en we hebben een eigen ontwikkelingsprogramma voor jonge makers. We willen daarin onze verantwoordelijkheid nemen als stadstheater. Maar de echte oplossing ligt elders. We hebben een echt kunstenaars- statuut nodig, denk ik."

In de brief staat dat 'NTGent achter de schermen zijn belofte van inclusie en sociaal engagement niet waarmaakt'.
"Inclusief zijn, zoals wij het zien, betekent dat je je openstelt voor heel verschillende artistieke profielen, voor makers en acteurs met heel verschillende achtergronden. Dat is precies wat we doen of proberen te doen. Als je de afgelopen twee seizoenen bekijkt, zie je een veelheid aan stemmen, met lokale en internationale performers. NTGent heeft een lange weg afgelegd. Die verandering van het zeer exclusieve model in 2018 naar dit model heeft tijd nodig. En daarom willen we daar niet naar terug."

Er is ook kritiek op u persoonlijk. 'NTGent is een huis dat door één man wordt bepaald', beweren de schrijvers. Ze zeggen ook dat u te vaak afwezig bent om een goede leider te zijn.

"De evolutie van NTGent van de voorbije jaren was moeilijk voor de ondertekenaars. Luk was onze huisartiest gedurende drie jaar, maar enkele maanden geleden besloot hij te vertrekken. Hij is gewend aan grote budgetten in Duitse huizen, en na een tijdje was hij teleurgesteld in wat mogelijk is bij NTGent. Dat moeten we accepteren. Oscar en Bert maakten deel uit van het vroegere ensemble. Ik denk dat hier een generatie- conflict speelt."

"Het is waar, we zijn een huis dat toert, we produceren in andere landen, maar ik vertrouw volledig op het team dat we hebben opgebouwd. Ik ben geen artistiek leider die alles zelf wil controleren. Waar het idee vandaan komt dat 'alles bepaald wordt door één man' weet ik niet. Over het programma beslissen we met het ganse artistieke team. Het enige waar ik echt op aanstuur: dit stadstheater openstellen voor meer dan een exclusief groepje makers."

-- Ewoud Ceulemans