Recensie De Living: 'Unheimlich thuiskomen' **** - Het… | NTGent
De Living 7

Recensie De Living: 'Unheimlich thuiskomen' **** - Het Nieuwsblad, Magali Degrande 17/5/'19

| 17 mei 2019
In een appartement met fleurig bloemenbehangpapier en vrolijk vogelgekwetter is er iets niet pluis. Is het het bebaarde portret van Leopold II? Of is het de verdwaalde paardenkop? Zijn het de stoelen die net iets té proper rond de tafel staan? Gezellig thuiskomen is het in ieder geval niet.

De living, de eerste NTGent-voorstelling van de populaire Duitse regisseur Ersan Mondtag, roept een eigenaardige sfeer op. Het is een woordeloos stuk, dus je kijkt je ogen uit om te weten waar het jeukende, unheimliche gevoel dat Mondtag meer dan een uur weet vast te houden vandaan komt. Als de bewoonster van het appartement zelfmoord pleegt, wordt het gevoel nog knellender. Wat heeft haar zover gekregen? Het antwoord lijkt te zitten in de vrouw die daarna in het gespiegelde appartement aan de overkant thuiskomt. Zijn de twee één en dezelfde vrouw in een andere tijdsdimensie? Of is het lot van de één een voorafspiegeling van het lot van de ander? Het stuk roept oneindig veel vragen op, die niet allemaal een antwoord krijgen. Maar wat een dramatische spanning. Wat Mondtag doet is niet zomaar in woorden te vatten. Hij speelt in op verschillende zintuigen van het publiek (ja, zelfs de reukzin), zet zijn publiek nu en dan op het verkeerde spoor en heeft perfectionistisch veel oog voor details.

Als actrices koos hij voor dit stuk, waarin spiegeling en reflectie een hoofdrol spelen, niet toevallig de tweeling Doris en Nathalie Bokongo Nkumu, samen het Brusselse hip-hopduo Les Mybalés. Geen hiphop in de living, maar de bewegingen van de twee zijn overduidelijk die van dansers. 

- Het Nieuwsblad, Magali Degrande 17/5/'19

Een psychologische thriller van formaat.
Magali Degrande - Het Nieuwsblad