Par Hasard & NTGent Par Hasard

Par Hasard vzw werd in het leven geroepen in 2020 als een tweepotige vzw van drie mensen. Ze maken enerzijds werk (theater) vanuit tekst, beeld en klank en hebben daarnaast een platform waarmee ze werk van jonge getalenteerde kunstenaars cureren. Het Platform neemt de vorm aan van een tocht doorheen werk van collega’s die ze steeds via een open call bereiken.

Mira Bryssinck, Fred Libert en Laura Vroom nodigen voor deze editie van Par Hasard x NTGent  verschillende makers, performers en muzikanten uit om hun work-in-progress te delen met een publiek. Van tekst tot gesprek, van scène tot salto en lied: bezoekers krijgen een unieke blik in het creatieve proces van uiteenlopende artiesten.

Par Hasard biedt een zeldzame kans om te zien wat zich normaal achter de schermen afspeelt. Het publiek mag letterlijk komen neuzen in de ‘kookpotten’ van de kunsten – nog voor een voorstelling haar definitieve vorm heeft gevonden.

Deze editie vindt plaats in NTGent Minnemeers. Naast de bekende theaterzaal worden ook andere, minder bekende ruimtes in het gebouw verkend en in het parcours opgenomen.

Op zaterdag 24 mei starten er drie verschillende routes langs de performances, telkens om 14u, 17u en 20u.

Programma zaterdag 24 mei

Teletext (Sascha Bornkamp & Leonore Spee)

Meer info volgt.

Future Daughter - Nathaniel Moore

Future Daughter is een immersieve performance die zich afspeelt in een multi-temporeel dijbeen. In een utopische toekomst zonder onderdrukking observeert het publiek een man in 2025 die, vervreemd en ziek, via dans probeert te communiceren met zijn uitgewiste voorouders. Door de botten als bruggen door de tijd te openen, wordt hij zelf een voorouder—raakbaar voor de toekomst.

Geïnspireerd door Nora Chipaumire’s oproep om naar de ritmes van voorouders in het eigen lichaam te luisteren, onderzoekt dit werk hoe herinnering, lichaam en ecologie samen een nieuw toekomstdenken mogelijk maken. Future Daughter is een choreografie van Nathaniel Moore, met geluidsontwerp en installatie van Charlie Usher.

Esotheriko Lyrriko - Nela Deleu

Esotheriko Lyrriko is het laatste deel van Nela Deleu’s persoonlijke trilogie rond meertaligheid, anderstaligheid, integratie en inburgering – na VLAMINGO en InTeGratio. In dit werk onderzoekt ze hoe de kunstenaar als ‘vreemdeling’ communiceert met het publiek, en hoe die positie betekenis krijgt binnen een artistieke context.

Deze audio-autobiografische performance fungeert als een klankportret: een getuigenis dat een kunstenaar pas ophoudt een vreemde te zijn wanneer zij zichzelf de ruimte geeft dat ook werkelijk te mogen zijn – een ander te zijn, zonder schaamte of ongemak. Esotheriko Lyrriko is geen sluitend antwoord, maar een open, poëtische vraag.

Julian Gypens

Julian Gypens waagt zich eraan om twee van de meest ondraaglijke kunstvormen te combineren: stand-upcomedy en hedendaagse dans. In deze nieuwe solo onderzoekt hen de ervaring van het breken van hun rug halverwege de dansopleiding, en de daaropvolgende mentale instorting.

JOS - Niels Nijs

JOS speelt zich af in een felverlichte viswinkel op de rand van faillissement. Een vrouw buigt zich over het aquarium alsof ze de toekomst erin leest. Een man poetst de ruiten, alsof hij zichzelf rechthoudt. En Jos—de laatste vis—zwemt rond als inzet van een moeilijke keuze: verkopen en opnieuw beginnen, of vasthouden en ten onder gaan?

Deze melancholische, absurdistische voorstelling gaat over loslaten en vasthouden, over keuze- en aanbodstress, en over eenzaamheid. Geïnspireerd door de schriftuur van Freek Mariën en Magne van den Berg, en de beeldtaal van Roy Anderson, onderzoekt JOS hoe taal en fysieke houdingen het innerlijke conflict van personages tastbaar maken.