her(e) Dalilla Hermans/hetpaleis & NTGent

Her(e) is gebaseerd op lange gesprekken met zwarte artiesten (allemaal vrouwen), actrices en activistes. Op basis daarvan schreef Hermans een tekst over hun leven in België. Over uitdagingen en hoop, werk en theater, familie en 'sisterhood'. Een politieke en intieme avond.   

Dalilla Hermans, auteur van 'Brief aan Cooper en de wereld', 'Zwart', 'Brown Girl Magic', 'Black-Out' en columniste bij De Standaard, onderzocht voor her(e)  haar eigen ervaring de afgelopen jaren in boeken en columns. Voor haar eerste theaterstuk wilde ze, voorbij de eigen blik, de bijzondere ‘sisterhood’ die er tussen zwarte vrouwen leeft, capteren.

Samen met Abigail Abraham stelde ze een gastenlijst op van inspirerende zwarte vrouwen in Vlaanderen en Brussel en nodigde hen uit voor een verblijf van 24u in Villa Hellebosch. Maar liefst 31 vrouwen (actrices, zangeressen, tekenaars, schrijvers, sociaal werkers, dichters, danseressen), van begin de twintig tot de vijftig voorbij, kwamen er samen.

(lees verder onder de video)

Wat dat weekend gebeurde, was magisch. Het ging ver voorbij schoonheid, ver voorbij lachsalvo’s, ver voorbij heupen die allemaal op de beat dansten, ver voorbij samen eten en bijbabbelen. Geen van deze vrouwen zal ooit nog helemaal dezelfde zijn na dit weekend. Alles werd er op tafel gelegd: trauma’s waarvan ze niet eens wisten dat ze ze hadden, vreugde ook, intense vreugde en een diep besef van de nood aan samenkomen, delen en eigenliefde puren uit de natuurlijke connectie met elkaar.

Op basis van audio, video en fotomateriaal van dit bijzondere verblijf schreef Dalilla Hermans her(e). Abigail Abraham staat op scène. Geen monoloog, maar een dialoog. Tussen zwarte vrouwen onder elkaar. Tussen zwarte vrouwen en de witte blik op hen.