Compassie. De geschiedenis van het machinegeweer
Beelden van drenkelingen op de mediterrane stranden of van slachtoffers van de burgeroorlogen en ziektes in Centraal-Afrika: de crises en rampen van onze tijd zijn alomtegenwoordig op de tijdslijnen van onze Facebookpagina’s, op televisie en in de pers. Het lot van de vluchtelingen onthutst heel Europa en onnoemelijk veel intellectuelen en politici verklaren zich solidair met het leed van mensen uit het Midden-Oosten en Afrika.
In Compassie. De geschiedenis van het machinegeweer, reizen Milo Rau en zijn team naar de politieke hot spots van onze tijd: de mediterrane vluchtelingenroutes vanuit het Midden-Oosten en de gebieden van de Congolese burgeroorlog. De semidocumentaire dubbelmonoloog, gebaseerd op interviews met ngo-werkers, geestelijken en oorlogsslachtoffers in Afrika en Europa, begeeft zich bewust op tegenstrijdig terrein: hoe kunnen we de ellende van anderen verdragen en waarom kijken we ernaar? Waarom weegt één dode aan de poorten van Europa zwaarder dan duizend doden in de Congolese burgeroorlog?
Een onderzoek naar de grenzen van ons medeleven maar ook de grenzen van het Europese humanisme.
'Een af en toe cynische, maar vooral ook erg wijze voorstelling, die je gedachten verwart en op scherp zet'De Volkskrant
'Aardedonker, maar fascinerend theater'De Morgen
spel
credits
regie & tekst
Milo Raudramaturgie
Stefan Bläskeresearch en medewerking dramaturgie
Florian Borchmeyer, Mirjam Knappdecor- & kostuumontwerp
Anton Lukasvideo en geluid
Marc Stephanlichtontwerp
Erich Schneiderregieassistentie en boventiteling
Katelijne Laevensvideotechniek
Raf Willems , Victor Goddyngeluidstechniek
Thomas Davidproductieleiding
Noemi Suarez Sanchez, Patrick Martenstourmanager
Greet Provécoproducent
Theaterfestival Boulevard ('s Hertogenbosch)deze productie werd gerealiseerd met de steun van
The Belgian Tax Shelter
Bedankt voor je bericht.
Prachtvoorstelling!
Wij hadden even onze twijfels bij het onderwerp, maar
La Dottermans zette nog maar eens een glansrol neer.
Allen daarheen!
Mijn vrouw en ik hebben het stuk in Eindhoven gezien, alweer enkele weken geleden. We waren erg onder de indruk van zowel spel als inhoud. Jammer dat zo weinig mensen een stuk als dit te zien krijgen. Probeer het op TV te krijgen. Dat zal een stuk minder indrukwekkend overkomen, maar de inhoud is sterk genoeg om mensen zowel te boeien als te laten nadenken.
Ik vind dit werkstuk subliem. Milo Rau is bezig toneelgeschiedenis te schrijven in Gent en dat doet deugd. En een symbolische ruiker voor Els Dottermans die zich 100% smijt in deze niet eenvoudige rol. Proficiat. Ga dat zien.