Histoire(s) du Théâtre II Faustin Linyekula & NTGent

1974. Zaïre. In de bokswedstrijd van de eeuw schakelt Muhammad Ali George Foreman uit. Mobutu Sese Seko richt het Nationale Ballet van Zaïre op. Na hun onafhankelijkheid proberen Afrikaanse landen hun identiteit te bepalen. Wat een formidabel laboratorium had kunnen zijn, werd al snel ingezet als propaganda en werd een bron van een bitse politieke strijd op het continent.

Op vraag van NTGent, creëerde de wereldbefaamde Congolese choreograaf en regisseur Faustin Linyekula een voorstelling waarin hij nadenkt over de sleutelmomenten in de geschiedenis van het theater. Samen met Maman Wawina, Maman Ndjoku en Papa Ikondongo, drie leden van het Nationale Ballet sinds 1974, en acteurs Papy Maurice Mbwiti en Oscar Van Rompay, onderzocht hij wat de jonge Congolese staat had kunnen worden.

Over Linyekula's oeuvre schreef de internationale pers onder meer het volgende: 'Adembenemende politieke kunst' (Los Angeles Times), 'Een lieveling van de internationale festivals' (Los Angeles Times), 'Wellicht de belangrijkste kunstenaar die vandaag op het Afrikaanse continent actief is' (Frieze magazine).

De voorstelling van Linyekula is tevens de tweede episode in een reeks producties gecureerd door Milo Rau, een reeks die begin mei 2018 startte met Milo Rau's La Reprise voor het Brusselse Kunstenfestivaldesarts. De titel Histoire(s) du Théâtre verwijst naar een reeks die in de jaren 1980 en 1990 werd gemaakt door de Franse filmregisseur Jean-Luc Godard: Histoire(s) du Cinéma. Dit was een reflectie op sleutelmomenten in de filmgeschiedenis: hoe het maken van films zich in de 20ste eeuw ontwikkelde en interageerde met de politiek en de maatschappij in het algemeen. In elke aflevering van Histoire(s) du Théâtre worden deze vragen toegespitst op theater en dans, en op een zeer persoonlijke manier beantwoord door regisseurs en choreografen uit verschillende landen en met zeer verschillende achtergronden. Meer info over Histoire(s) du Théâtre kan u hier vinden.