RED - The Sorrows of Belgium III: HOLY WAR Luk Perceval/NTGent

Op dinsdag 22 maart 2016 werd België het slachtoffer van terrorisme op grote schaal. Zelfmoordterroristen lieten op de luchthaven van Zaventem twee bommen ontploffen, en ook in de metro van Brussel was er een explosie. Bij de aanslagen vielen 35 doden en 340 gewonden. De daders waren teruggekeerde Syriëstrijders van terreurgroep IS. Ze gebruikten spijkerbommen om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. De terroristen waren gelinkt aan de aanslagen in Parijs van november 2015. "Ons land wordt geconfronteerd met een zware beproeving", zei premier Charles Michel. Uit medeleven werden de Brandenburger Tor in Berlijn en het Paleis op de Dam in Amsterdam tijdelijk in de Belgische driekleur gehuld.

Diezelfde driekleur markeert de hoofdstukken in The Sorrows Of Belgium, de theatertrilogie waarin Luk Perceval, huisregisseur bij NTGent, inzoomt op de donkerste bladzijden van de Belgische geschiedenis. In Black werd het verhaal verteld van de exploitatie van Congo onder Leopold II. De collaboratie met de Duitse bezetter stond centraal in Yellow.  Met iedere band van de vlag komt de Belgische geschiedenis dichter bij het heden; met RED, het hoofdstuk over de aanslagen van 22 maart als slotsom. De geschiedenis vormt telkens het vertrekpunt van een theatrale wervelwind die landsgrenzen en generaties overstijgt, voortgestuwd door live muziek.  

(lees verder onder de quote)

Alle verhaallijnen in  RED  kolken rondom de zoektocht van Hussein, een verwarde, Irakese man die in Brussel een nieuwe leven probeerde op te bouwen. Zijn zoon is volgens de politie betrokken bij een terreurnetwerk en samen met andere terroristen op de vlucht geslagen tijdens een politie-inval. Behalve een zoektocht naar een verloren zoon is RED  een poging om vat te krijgen op een traumatische geschiedenis in een stukgeslagen stad. Is de forever war, zoals Amerikaans journalist Dexter Filkins de conflicten in Irak en Afghanistan noemde, nog wel te bevatten? Hoe werken de tentakels van die oorlog door in onze hoofdstad? En wat als de levens die elkaar in die stad kruisen langs om wonden heen moeten die niet meer te genezen zijn?