Maison Maeterlinck / Theater Immobiel NTGent

Dat is het uitgangspunt voor de voorstelling Maison Maeterlinck / Theater immobiel. In zijn eerste Belgische productie houdt de Zwitserse theatermaker Thom Luz zich bezig met de vergeten zoon van Gent, de mystieke symbolist en toneeldichter Maurice Maeterlinck, in het bijzonder met zijn korte stukken over de tragiek van het alledaagse en zijn (posthumane) theorie over het immobiele theater (of in Maeterlincks opzicht de immobiele wereld). Uit Maeterlincks bekendste eenakters (De indringer / De blinden / Binnenhuis) componeert Luz een nieuwe vertelling over de zin en onzin van het leven, de mens en het theater. Door drie perspectieven op hetzelfde (mystieke) verhaal te verbinden, creëert hij een zwerftocht doorheen de meerduidige kosmos van Maeterlincks werk. Muzikaal, absurd, poëtisch.

Tegelijkertijd is de enscenering een studie over Maeterlincks theorie van het immobiele theater - over zijn verlangen naar een moment van stilstand en zwijgen dat zijn theater- en wereldbeeld kenmerkte. (lees verder onder de video)

In Maeterlincks toneelstukken wordt de mens gezien als één van vele gelijkwaardige elementen in plaats van als het middelpunt van de belangstelling. Maeterlinck gaat zelfs zo ver zich af te vragen of het misschien nodig is om al het levende volledig van het toneel weg te houden, om de waarheid werkelijk te achterhalen. Want wordt de mens niet overal ter wereld door een schaduw vervangen, een weerspiegeling, een projectie of door een wezen dat zich gedraagt als een levende zonder levend te zijn?

Met zijn bijzondere theatertaal die stilte, beweging, tekst en muziek tot sfeervolle, ruimtelijke partituren verbindt, zoekt Luz naar een hedendaagse vertolking van dit onbeweeglijke theater. Hoe profetisch zijn Maeterlincks bespiegelingen in het licht van een maatschappij die voortdurend in beweging is?

“Theater kan ertoe dienen de al te verwarde mensen van deze wereld gerust te stellen - en de al te gerustgestelden van deze wereld te verwarren.” Met dit citaat van Robert Walser beschrijft Thom Luz zijn eigen theaterkosmos, een magische ruimte waarin hij de klassieke waarnemingspatronen openbreekt, nieuwe beelden laat onstaan en “troost biedt door het opwekken van een wonderlijke pracht en praal”. Een idee dat Maeterlinck, die de "verloren vader van het absurdistische theater" wordt genoemd, zeker zou aanspreken. From tragic to magic - zoals de slogan van het NTGent-seizoen 22/23 luidt.